Alie Jagga (49 jaar)
Oud-cliënt

In mijn werk merk ik ook een groot verschil. Op dit moment werk ik 4 dagen 5 uur en dat gaat goed.

In maart 2019 werd Alie Jagga (49 jaar) van achteren aangereden door een auto. Hij hield er een whiplash aan over en merkte al vrij snel wat de impact daarvan was. “Ik had naast lichamelijke klachten ook mentale klachten. Ik was erg geprikkeld, gefrustreerd en sloot mezelf steeds meer af.” Na veel zorg in de eerste lijn kwam hij bij ons terecht en maakte hij grote stappen. Hij werd een ander mens.

Vertel eens wat over jezelf

“Ik ben een vriendelijke en sociale man. De ander staat altijd voorop bij mij. Ook ben ik loyaal en een harde werker. In 2010 werd ik ontslagen tijdens een reorganisatie. Er kwam veel op me af en tegelijkertijd moest ik mezelf klaar maken voor arbeidsmarkt. Dat had impact op me. Het duurde even voordat ik een andere baan vond, maar die vond ik. In 2016 deed ik in die baan bewust een stap terug. Ik kreeg veel stress van die baan. Het voelde beter om de stap terug te doen. In 2018 kreeg ik hardnekkige rugklachten. Toen ben ik drie weken naar Suriname gegaan en heb me daar regelmatig laten masseren. Ik kwam vrijwel zonder klachten weer terug. Totdat ik in 2019 het auto ongeluk kreeg.”

Dat ongeluk zag je niet aan komen

“Zeker niet. Ik schrok, werd boos en direct na de aanrijding ging mijn zorg uit naar mijn twee dochters. Zij zaten bij me in de auto en waren ook geschrokken. Ik stond stijf van de adrenaline. Hierdoor merkte ik die dag niet dat ik pijn had. De volgende dag kon ik letterlijk niets meer.”

Je klinkt als een trotse man. En een tikkie eigenwijs.

“Ja dat klopt zeker. Na het ongeluk heb ik nog twee maanden door gewerkt. Ik vond dat ik het verplicht was om te werken. Legde mezelf veel druk op. In mei 2019 had ik me gedoucht en aangekleed. Was uitgeput en kon gewoon niet meer. Toen heb ik mijn teamleider gebeld en heb ik me met pijn in mijn hart ziek gemeld. Eigenlijk kende ik mijn eigen grenzen niet als ik er nu op terug kijk.”

Hoe verliep je herstel?

“Direct na het ongeluk ben ik bij mijn huisarts geweest en die gaf me medicatie. Vervolgens kwam ik bij een fysiotherapeut terecht voor dry needling. Daar heb ik 18 behandelingen van gehad. Omdat mijn klachten steeds terug kwamen, verwees de huisarts me door naar het ziekenhuis. Daar bleek dat ik een whiplash had en dat er een spier bekneld zat in mijn nek. Ik kreeg veel hulp alleen kwamen mijn klachten steeds terug. Moedeloos werd ik er van. Een jaar later merkte ik dat heel gefrustreerd was, snel aangebrand en mezelf niet meer. Ik had gewoon hulp nodig. Een psycholoog adviseerde pijnrevalidatie te volgen bij jullie. Deze overlegde met de bedrijfsarts. Dit was in maart 2020. Zo kreeg ik mijn doorverwijzing en kwam ik bij jullie terecht.”

Wat waren je verwachtingen van een revalidatietraject?

“Als ik minder pijn zou voelen, zou dat heel welkom zijn. Ook wilde ik beter voor mezelf op komen. Ik ben een vriendelijke sociale man en vond het lastig om nee te zeggen. Ik ben snel bezig met wat een ander wil of nodig heeft. Die focus wilde ik voor mijzelf ook.”

Hoe verliep je revalidatie?

“Vanaf het eerste moment had ik goede gesprekken met jullie. Jullie luisteren goed en dat gaf me vertrouwen. Ik ben op 29 mei 2020 gestart met mijn revalidatietraject. Ik weet nog goed dat ik voor het eerst met de auto naar jullie kwam. Het was maar 15 minuten maar voelde als uren. Zwetend kwam ik aan. Ook herinner ik me dat 2 minuten op de loopband moest lopen. Dat ging niet. Ik had overal pijn, vooral in mijn nek. Ik kon mijn armen niet strekken of kreeg ze niet omhoog. Door jullie leerde ik dat mijn hersenen me een signaal geven dat niet altijd klopt. Ze proberen me te waarschuwen voor pijn. Ook gaven jullie me tips om rust te nemen. Te luisteren naar mijn lijf. Als ik pijn had, zagen jullie dat aan mijn gezicht. Dan vroegen jullie me te stoppen. Ook kreeg ik een schema mee om thuis te gaan oefenen. Het gekke is dat ik na een paar trainingen al verschil merkte in mijn lijf. Ik leerde mijn pijn herkennen en als ik rust nam, dat mijn lijf daar blij van werd. Naast de trainingen in de zaal heb ik ook ergotherapie gekregen. Hierbij kreeg ik tips hoe ik mijn dag in kon delen en hoe ik aanpassingen kon doen. Edith is lichaamsgericht analytisch therapeut en zij deed ontspanningsoefeningen met me. Mentaal ging ik ook vooruit. Ik leerde mezelf meer waarderen. Hierdoor werd mijn frustratie ook minder.”

Wat heb je geleerd?

“Echt heel veel. Ik kan nu voor mezelf opkomen en nee zeggen. Grenzen aangeven. Door rust te nemen, kan ik meer aan. De activiteit duurt dan wat langer maar de kwaliteit van mijn leven is beter. Ik voel mijn lichaam beter aan en luister er veel beter naar. Ook in mijn werk merk ik een groot verschil. Ik werk op een andere manier, meer ontspannen en trek niet meer al het werk naar me toe. Dat geeft me veel meer rust. Op dit moment werk ik 4 dagen van 5 uur en dat gaat goed.”

Hoe kijk je terug op je revalidatietraject?

“Echt heel positief. Iedereen in jullie team stond voor me klaar, was erg aardig. Ik had niet gedacht dat al jullie tips ervoor zouden zorgen dat ik me zoveel beter zou voelen. Het is hard werken, maar het is het zó waard. Ik heb ook complimenten gekregen over mijn vooruitgang. De revalidatiearts zei dat ik grote stappen had gezet en dat hij trots was. Oefentherapeut Nelleke gaf me terug dat ik een ander mens was geworden. Ook Fleur (ergotherapeut) gaf me terug dat ik een grote verandering had ondergaan. Die waardering doet me goed en ik merk het zelf ook hoe ik ben veranderd.”

Hoe gaat het nu met je?

“Ik voel me meer ontspannen. De frustratie en het korte lontje zijn weg. Ook slaap ik veel beter en maak ik me minder zorgen. Het is me bovendien gelukt om veel beter om te gaan met mijn pijn. Doordat ik weer ben gaan sporten, heb ik meer balans in mijn lijf gekregen. Ik ben nu bezig om meer kracht in mijn handen en armen te krijgen. Wat ook fijn is, is dat ik minder reguliere zorg nodig heb. Geen fysiotherapeut, ergotherapeut of een psycholoog. Door jullie aanpak kan ik nu op een andere manier met mijn pijn om gaan.”

Wat wil je andere chronische pijnpatiënten meegeven?

“Als je je moedeloos voelt en denkt dat er geen uitweg is, dan is hij er echt. Pijnrevalidatie heeft me veel gebracht. Dat gun ik jou ook. In mijn directe omgeving heb ik al 3 mensen naar jullie door verwezen. Wil je meer kwaliteit van je leven, dan zit je bij LENGG op de goede plek.”