Het binden en boeien van personeel. In deze oververhitte arbeidsmarkt is dat hot topic voor veel bedrijven. En dat geldt voor LENGG natuurlijk net zo goed. Door ontwikkeling bij onze mensen te stimuleren, blijven ze langer aan boord. En – ook niet onbelangrijk – zorgen we ervoor dat de kennis en expertise in ons team altijd up-to-date blijft. Meer dan trots zijn we dus ook op Hanna de Koning, die zich na een intensieve master sinds kort psychosomatisch fysiotherapeut mag noemen. In dit stuk vertelt ze over haar opleiding en haar afstudeeronderzoek.
“Als je even stilstaat, wat voel je dan eigenlijk allemaal al in je lijf? Dát er altijd al veel aan de hand is in het lichaam, of je nu klachten hebt of niet, vind ik ontzettend interessant. Dit komt natuurlijk perfect in mijn werk als fysiotherapeut terug.” Hanna werkt ruim vier jaar bij LENGG, als fysiotherapeut. Ze behandelt mensen met allerlei klachten, zoals burn-out.
Daarbij werkt ze samen met andere behandelaars. Dat zijn zowel collega’s die net zoals zij gespecialiseerd zijn in de fysieke aspecten als met collega’s die juist meer weten van de psychische kant van het verhaal. “Bij LENGG richten we de behandeling niet alleen op het nu beter worden, maar ook het leren wat je anders kunt doen. Dat heeft effect op de langere termijn, misschien wel een leven lang. En voor die aanpak is kijken naar zowel lichaam als geest nodig.”
Lichaam en geest: niet los van elkaar
Hanna wist altijd al dat ze na haar opleiding tot fysiotherapeut door wilde. Na een master van drie jaar aan Hogeschool Utrecht is ze nu dus gespecialiseerd psychosomatisch fysiotherapeut. “Mijn startpunt zijn nog steeds de lichamelijke klachten die iemand ervaart. Maar als psychosomatisch fysiotherapeut kijk je ook breder: welke psychische zaken spelen mee? Ervaart iemand bijvoorbeeld veel stress, en hoe reageert het lichaam daarop?” Ook in haar manier van behandelen komt die holistische kijk terug, legt Hanna uit. “Samen met de patiënt neem ik eerst een paar stappen terug. Ga eens wat minder doen, en neem even de tijd om stil te staan. Wat gebeurt er dan in je lijf, en met de klachten die je ervaart? Door van een afstand naar jezelf te kijken, zie je beter wat er gebeurt. En ook waar je naartoe wil. Dat zorgt voor een fijne, duidelijke basis om vanuit verder te werken aan herstel.”
Chronische pijn: hoe autonoom voel jij je?
Voor haar masterthesis (afstudeeronderzoek) onderzocht ze de autonomie die mensen met chronische pijnklachten ervaren. Hebben ze het gevoel dat ze zelfstandig het leven kunnen leven zoals zij dat willen? “Van sommige resultaten schrok ik wel. Bij LENGG hoort het behandelen van mensen uit deze patiëntgroep bij mijn dagelijks werk. Maar ik had me nooit zo gerealiseerd dat het stukje zelfrealisatie bij veel patiënten door hun langdurige klachten vertroebeld is. Tijdens de interviews voor mijn onderzoek hoorde ik dat veel patiënten zelf eigenlijk niet zo goed meer weten wat ze willen in het leven. Door de klachten leven ze van dag tot dag en verliezen ze eigen doelen en wensen uit het oog.”
Hanna deed verkennend onderzoek naar de ervaren autonomie bij mensen met chronische pijnklachten. Dat zal in de toekomst met vervolgstudies nog verder uitgediept worden. Haar onderzoeksresultaten worden opgenomen in onderzoek van een promovenda binnen het lectoraat ‘Complexe Pijn’ van Hogeschool Rotterdam.
De regie terug
Maar dát mensen met chronische pijn het gevoel hebben dat ze minder onafhankelijk zijn door hun klachten, is waarschijnlijk. “Die autonomie zit ‘m in drie dingen”, licht Hanna toe. “De autonomie om zelf beslissingen te kunnen nemen, de autonomie om dingen te kunnen doen zoals jij dat wil en tot slot dus weten wat je wil in het leven.” Hanna’s missie als behandelaar, samen met de collega’s bij LENGG, is om mensen die ze behandelt de regie weer terug te geven. “Mensen die langer met klachten rondlopen, hebben vaak het gevoel dat het ze overkomt. Dat ze er niets aan kunnen veranderen en het moeten ondergaan. Door onze multidisciplinaire aanpak bij LENGG laten we hen zien dat ze het heft wel in eigen handen kunnen nemen. Autonomie is daar zonder meer een belangrijk onderdeel van.”
